پرتوهای گاما و شهابسنگها ممکن است جرقه حیات بر روی زمین داشته باشند
تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۰۹۲۲۷
به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، حتی در حالی که تصاویر دقیق کهکشانهای دور از تلسکوپ فضایی جیمز وب بیشتر از جهان بزرگتر را به ما نشان میدهد، دانشمندان هنوز در مورد چگونگی شروع زندگی در اینجا بر روی زمین اختلاف نظر دارند. یک فرضیه این است که شهابسنگها اسیدهای آمینه - بلوکهای سازنده حیات - را به سیاره ما میرسانند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
از زمانی که زمین یک سیاره تازه شکل گرفته و عقیم بود، شهابسنگها با سرعت زیاد در جو به سمت سطح آن میچرخند. اگر زبالههای فضایی اولیه شامل کندریتهای کربنی بودند - دستهای از شهابسنگها که اعضای آن حاوی مقادیر قابلتوجهی آب و مولکولهای کوچکی مانند اسیدهای آمینه هستند - میتوانست به تکامل حیات روی زمین کمک کند. با این حال، شناسایی منبع اسیدهای آمینه در شهاب سنگها دشوار بوده است.
در آزمایشهای آزمایشگاهی قبلی، یوکو کبوکاوا و همکارانش نشان دادند که واکنشهای بین مولکولهای ساده، مانند آمونیاک و فرمالدئید، میتواند اسیدهای آمینه و سایر ماکرومولکولها را سنتز کند، اما آب مایع و گرما مورد نیاز است. عناصر رادیواکتیو مانند آلومینیوم ۲۶ (۲۶Al) - که مشخص است در کندریتهای کربنی اولیه وجود داشته است - پرتوهای گاما را که نوعی تشعشعات پرانرژی است، در هنگام فروپاشی آزاد میکنند. این فرآیند میتوانست گرمای لازم برای ساخت مولکولهای زیستی را فراهم کند. بنابراین، Kebukawa و یک تیم جدید میخواستند ببینند که آیا تشعشع میتواند در تشکیل اسیدهای آمینه در شهاب سنگهای اولیه نقش داشته باشد یا خیر.
محققان فرمالدئید و آمونیاک را در آب حل کردند، محلول را در لولههای شیشهای مهر و موم کردند و سپس با پرتوهای گامای پرانرژی تولید شده از تجزیه کبالت ۶۰ به لولهها تابش کردند.
آنها دریافتند که تولید اسیدهای آمینه α، مانند آلانین، گلیسین، اسید α-آمینو بوتیریک و اسید گلوتامیک، و اسیدهای آمینه β، مانند β-آلانین و اسید β-آمینو ایزوبوتیریک، در محلولهای تابش شده به عنوان کل افزایش مییابد. دوز اشعه گاما افزایش یافت.
بر اساس این نتایج و دوز مورد انتظار پرتو گاما از فروپاشی ۲۶Al در شهابسنگها، محققان تخمین زدند که بین ۱۰۰۰ تا ۱۰۰.۰۰۰ سال طول میکشد تا مقدار آلانین و بتا آلانین موجود در شهاب سنگ مورچیسون تولید شود. در استرالیا در سال ۱۹۶۹. محققان میگویند این مطالعه شواهدی را ارائه میدهد که نشان میدهد واکنشهای کاتالیز شده با اشعه گاما میتوانند اسیدهای آمینه تولید کنند که احتمالاً در منشا حیات روی زمین نقش دارند.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: پرتوهای گاما شهاب سنگ محققان اسید های آمینه شهاب سنگ ها شهاب سنگ روی زمین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۰۹۲۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این داروها عامل میگرن هستند
همشهری آنلاین – آرش نهاوندی: این مطالعه که در نشریه «نئورولوژی کلینیکال پراکتیس» (Neurology Clinical Practice)، منتشر شده، ارتباط بالقوه بین داروها و مکملهای ضد اسید «مهارکنندههای پمپ پروتون» با علامت اختصاری PPI (یکی از انواع درمانهای دارویی است که میتواند برای کاهش اسید معده و تسکین علائم ریفلاکس اسید معده استفاده شود) مانند اسموپرازول (Nexium) و امپرازول (Prilosec) و داروهای مسدود کننده H۲RA هیستامین (H) مانند فاموتیدین (Pepcid AC) یا سایمتیدین با سر دردهای میگرنی را شناسایی کرده است .
به گزارش هلت لاین، نتایج این تحقیق نشانگر آن بود که در مقایسه با افرادی که از داروهای مهار اسید معده استفاده نمیکردند، خطر بروز میگرن و سردرد شدید، برای افرادی که از داروهای مهارکننده PPI (نوعی درمان دارویی برای کاهش اسید معده) استفاده میکردند، ۷۰ درصد، برای کسانی که از داروهای مسدود کننده (H۲RA) استفاده میکردند، ۴۰ درصد و برای کسانی که آنتیاسیدهای عمومی مصرف میکردند ۳۰ درصد بیشتر از افرادی بود که از داروهای ضد اسید استفاده نمیکرند.
دکتر مدحت میخائیل، پزشک متخصص مدیریت درد در مرکز پزشکی «مموریال کر اورنج کاست» در کالیفرنیا، که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که هیچ نوع ارتباط شناخته شدهای بین ریفلاکس اسید معده و اپیزودهای میگرن وجود ندارد، اما همه داروهای مهار کننده PPI ، مسدود کنندههای H۲ و آنتی اسیدهای عمومی، عوارض جانبی مانند سردرد، تهوع و خستگی ایجاد میکنند.
میخائیل گفت: یک نظریه این است که مشکلی در سیستم عصبی مرکزی یا سطح گلوتامات (ماده ای شیمیایی که سلولهای عصبی برای ارسال سیگنال به سلولهای دیگر استفاده میکنند) ایجاد میشود که یکی از تسهیل کنندههای مسیر درد است و ممکن است بیماری رفلاکس اسید و سردرد را با یکدیگر مرتبط کند. هنگامی که اسید بیش از حد تولید و حفظ شود، باعث ایجاد یک آبشار التهابی در مخاط معده و مری میشود.
این متخصص افزود: تأثیر مهار کنندههای PPI بر جذب منیزیم در بدن میتواند نقش مهمی در ایجاد اپیزودهای میگرنی یا سردردهای شدید داشته باشد و با توجه به این واقعیت که از این دسته از داروها اغلب برای مهار اسید معده استفاده میشود میتوان یک ارتباط احتمالی بین استفاده از این داروهای مهار کننده با سردردهای میگرنی در نظر گرفت.
دکتر کلیفورد سگیل، متخصص مغز و اعصاب در مرکز بهداشت پراویدنس سنت جان در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، که او نیز در این مطالعه شرکت نداشت، گفت که به طور کلی، سطوح بالای استرس می تواند شرایطی را برای ریفلاکس اسید معده یا میگرن ایجاد کند.
سگیل گفت: به عنوان یک متخصص مغز و اعصاب، توضیح اینکه چرا هر دارویی برای تغییر سطح اسید معده می تواند باعث تغییر در مغز بیمار شود تا دفعات سردرد یا میگرن را افزایش یا کاهش دهد، چالش برانگیز است، اما به عنوان یک متخصص مغز و اعصاب، میتوانم این طور بگویم که به راحتی میتوان افزایش استرس زندگی را در ایجاد سردردهای میگرنی و ریفلاکس معده موءثر دانست.
افراد دارای اضافه وزن یا چاق، باردار، افراد سیگاری یا کسانی که به طور مرتب در معرض دود سیگار هستند، در معرض بالاترین خطر ابتلا به ریفلاکس اسید معده هستند. البته مصرف داروهای ضد رفلاکس معده در دراز مدت میتواند خطر زوال عقل را نیز افزایش دهد.
بیشتر بخوانید:
ارتباط عجیب سر دردهای میگرنی با این بیماری مزمن | میگرن خطر انواع سکته ها و افسردگی را افزایش می دهد علت غیرمنتظره سردردهای شدید مرد آمریکایی کد خبر 848089 منبع: همشهری آنلاین برچسبها سلامت خبر مهم بیماری - میگرن معده پزشکی